கிறுக்கல்கள்: December 2010

Friday, December 31, 2010

எனது
எண்ண ஓட்டத்தை
வெளிப்படுத்த
தனது
ரத்தத்தை தியாகம்
செய்கிறான்

எனது விரல்கள்
விளையாட
அனுமதிக்கும்
அன்புக்காதலி

கருவறையில்
போர்த்தியதை
கல்லறை வரையிலும்
கழற்ற மனமில்லை

கருவிழியில்
மறு விழியாய் ...
எண்ண ஓட்டத்தை
எதிர்காலத்தை நோக்கி ...
இழுத்து செல்பவன்
நிகழ் காலத்தை ...
நினைவு படுத்த
மறுக்கிறான்

பல வருடங்களாக
சுமந்து பெற்றெடுத்த குழந்தை
ஒரு ஆணையும் தாய்யாக்கிய
பெருமை காதலுக்கே உண்டு.

காந்தியால் பெற்ற சுதந்திரம்
காந்தியாலேய் பறிபோயிற்று

ஆறு அடிக்கு சொந்தக்காரன்
அறுபது அடி தோண்டுகிறான்
என்னை புதைக்க

இதுவும் வரதட்சணை கொடுமை தானோ????

தன்னை கொளுத்தினாலும்
உன் வாழ்க்கை இருட்டாகி விட
கூடாதென்று கவலை படுகிறது !!!

இவனின் அழகை கண்டு
பலருக்கும் பொறாமை,

இவனை கடந்து செல்வோர்
ஒரு முறையேனும் இவன் அருகில் நின்று தன்னை ஒப்பிட்டு பார்த்து கொள்கின்றனர்

உணர்வுகள் அனைத்தும்
உயிர்த்தெழுந்து மண்டியிட்டு
சரணடைந்தது
இவன் முன்னால்
ஒற்றை சிரிப்பைக்கண்டு...